Quote

Laat mij raden. Het moment dat jij helemaal jezelf kunt zijn is waarschijnlijk als je helemaal alleen bent. Of heb ik het mis? Ik ga nog opener naar je zijn dan normaal. De laatste jaren ben ik heel erg bezig met mijn zelfbeeld, mijn zelfvertrouwen en gewoon lekker mijzelf zijn, zonder dat ik mij anders voor hoef te doen. Maar makkelijk is dat niet en ik betrap mijzelf er op dat ik op het moment dat ik met een ander in contact kom, altijd een beetje van mijzelf vandaan raak. En waarom? Om aardig gevonden te worden. Om geaccepteerd te worden. Om het de ander naar de zin te maken. En ik kan je vertellen, dat is doodvermoeiend! Hoe zit dat bij jou? Kun jij helemaal, maar dan ook echt helemaal jezelf zijn bij anderen? Reminder voor mijzelf, maar misschien ook voor jou: wees gewoon lekker jezelf!