Spiritualiteit

Spiritualiteit, voor iedereen heeft het een andere betekenis, maar wat betekent het voor jou? Waar denk je als eerste aan als je het woord spiritualiteit hoort? Vaak hoor je de woorden; zweverig, geesten, eng, glaasje draaien, geloof.

Van kleins af aan voel en zie ik dingen, waarvan ik tot voor kort dacht dat iedereen dat voelde of zag. Mooie kleuren als ik ontspannen in bad lag, een witte muur die bij mij nooit alleen wit is, maar hele kleine zwarte vlekjes heeft, net alsof de tv sneeuwt, maar dan nog net iets anders. Ik zie energie! Ik voel dingen feilloos aan, zoals dingen die gaan gebeuren of hoe iemand zich voelt. ‘Oh nee wat eng!’, denken een hoop mensen. Dat vond ik vroeger ook. Rond mijn viertiende jaar merkte ik dat niet iedereen dit had en ging samen met mijn moeder naar beurzen en deed mee aan een soort van meditaties, waarbij je begeleidt word door een trommel. Erg mooie ervaringen heb ik meegemaakt. Tijdens deze meditatie werd je geleid naar een bos en naar een speciale boom, waarbij je kon kiezen naar beneden te gaan (de grond in) of in de takken te klimmen. Telkens weer ging ik naar beneden en op een dag dacht ik; ‘Nee! Deze keer ga ik eens naar boven’. Ik kwam in een bloemenveld waar alles goed voelde. Geen oordelen, alleen maar liefde! Wat fijn was het daar, zou dit dan de hemel zijn? Ik wilde er nog wel even wat langer blijven, maar helaas. Een plek die ik me na 11 jaar nog precies voor de geest kan halen. Wat zou het zijn?

In die periode gebeurden er een hoop dingen bij ons in huis. Lampen die aan en oud gingen, beeldjes die steeds uit de kast vielen en ga zo maar door. Het hield niet op en het maakte me bang. Zeker toen ik in bed lag en een hand door mijn haar voelde gaan, terwijl ik de enige in de kamer was. Ook zag ik een groot oog en hoorde ik de woorden ‘I’ll be watching you’. Inderdaad, ook ik vond dit als vijftienjarig meisje doodeng! Ik kreeg het advies me er van af te sluiten en het zou wel weer op mijn pad komen als ik daar aan toe was.

Ik bleef me voor de geestenwereld interesseren, want ik had immers al een aantal bewijzen gehad, maar hield het toch een beetje af. Tot drie jaar later, het moment dat mijn vader overleed. Ik weet nog heel goed dat hij overleden in zijn bed lag en ik links boven in de kamer een hele mooie paarse/blauwe kleur zag. Zal ik hem dan op deze manier mogen blijven zien? Ik geloof er in dat op het moment dat het lichaam er mee stopt, de ziel door leeft en de energie door blijft gaan.

De dag dat hij was overleden sliep ik voor het eerst in het nieuwe huis van mijn moeder. Dit was helemaal niet gepland, maar slapen in het huis waar je vader is overleden is ook geen optie, dus moest ik mijn bed daar opmaken. Ik stond met mijn rug naar de deur toe en voelde dat mijn vader in de deuropening stond. Niet als geest, maar als persoon. Dat kon helemaal niet, maar het gevoel was zo sterk dat ik er bang van werd. Ik heb hem dan ook vriendelijk gevraagd dit niet te doen en weg te gaan. Hij voelde alsof hij nog als mens op aarde was. Later die week toen we de kist dicht moesten doen, voelde ik, heel speciaal, dat zijn ziel verder mocht en naar de lucht ging, weg van het aardse leven hier.

Het verliezen van een dierbare is verschrikkelijk. Wat mij er deels doorheen heeft geholpen is het feit dat ik weet dat hij niet helemaal weg is, maar dat we altijd contact kunnen hebben als we dat willen. Eerlijk gezegd ben ik daar nu nog meer van overtuigd dan op dat moment, want ik praat met hem wanneer ik wil! Als ik advies wil hebben of even met hem wil praten vraag ik of hij bij me komt en hebben we een gesprek. Hoe? Dat vertel ik je later.

Ik weet nog goed dat ik na mijn afstuderen alleen door Amerika tourde. Een van de stops was San Diego, waar ik op een van de laatste dagen tijdens mijn bezoek door een mooie woonwijk liep. Helemaal alleen, super rustig, geen mens te bekennen. Ik voelde heel sterk dat er iemand achter me liep, maar telkens als ik me (onverwachts) omdraaide was er niemand te bekennen. Wel liep ik langs een prachtig huis waar ik een foto van maakte. Nadat ik terug kwam in mijn hotel en de foto’s op mijn laptop zette zag ik pas de kleur van mijn vader op de foto. Mensen kunnen zeggen dat het door de zon kwam dat deze kleur op de foto te zien was, maar dan is het wel heel toevallig dat juist dit de kleur is hoe ik mijn vader zie en ik juist in die wijk het gevoel had dat ik niet alleen was. Toeval bestaat niet, wat denk jij?

Na het overlijden van mijn vader ben ik samen met mijn zus en zwager voor het eerst bij een medium geweest. Benieuwd wat ze allemaal zou vertellen en of het klopt. Genoeg bewijs kwam er, maar mijn grootste bewijs was toch wel de opmerking die ze maakte over de band tussen mijn vader en mij en het gevoel dat hij mij altijd heeft gegeven. Juist dat gevoel heb ik nooit tegen iemand gezegd en dat ging zij mij vertellen. Een groot bewijs, waarbij de tranen over mijn wangen rolden.

Een paar jaar later ben ik naar een ander medium geweest die ook een reading gaf (contact legde met overledenen), maar ondertussen mij ook masseerde en afsloot met een meditatie. Heerlijk! Ook de dingen die zij mij vertelde waren bijzonder en klopte als een bus. Ze gaf me aan dat ik dit werk ook ging doen. Het was mijn tijd nog niet, maar ooit zou ik dit ook doen.

Deze boodschap heb ik meerdere malen van mensen gehoord en dacht altijd; ‘Die kletsen maar wat!’. Afgelopen augustus ben ik naar de Open Medium Dagen in Zenderen gegaan. Daar werden demonstraties gegeven over het mediumschap en daar waren de echte goede mediums, niet zoals op veel beurzen van die mensen die er niks van kunnen, nee, hier  waren de mediums die les geven aan The Arthur Findlay College, vlakbij Londen, waar de 3-jarige opleiding wordt gegeven en mediumschap een erkend vak is. Ook in Nederland wordt deze opleiding gegeven, namelijk door José Gosschalk en Karel Besseling. Aangekomen in Zenderen gingen we direct in de rij staan om een van de reading plekjes te bemachtigen bij een van de bekende mediums! Ik koos voor Paul Jacobs, een Engelsman die al jaren het vak beoefend en net als ik door vele mediums werd aangemoedigd om deze kant op te gaan.

Aangekomen bij Paul merkte ik dat hij alles goed had. Wow! Die dag liep ik met het gevoel rond van, ik wil dit ook, maar is dit wel mijn tijd? Ik denk het nog niet! Ineens zei hij tegen mij; ‘Are you thinking about doing this as well?’. Uhmmmm…. hoe weet hij dat?? Dat kan hij niet weten, want ik heb het aan niemand verteld! HELP! Ja meneer! Hij zei tegen me dat ik het uiteraard zelf moest weten en ik zelf beslis over mijn toekomst, maar dat hij me aanraadde om eens te kijken bij José of ik daar de opleiding of andere cursussen kon volgen, want het is zeker iets wat ik kan. ‘Oke, cool!’ dacht ik. Toen volgde ik een demonstratie van José en ik was verkocht. Ik kreeg het gevoel dat dit was waar ik al zo lang naar op zoek ben. Wat fijn dat je mensen weer met elkaar in contact kan laten komen en wat is dit een gevoel van thuiskomen. Vaak zie je van die zweverige types in deze wereld, waar ik absoluut niks mee heb! Begrijp me niet verkeerd, ik laat iedereen in zijn waarden en mensen moeten doen waar zij zich goed bij voelen, maar ik hou zelf meer van met je beide benen op de grond staan! Maar José stond daar met haar mooie jurkje, haartjes netjes, make-upje op, mooie pumps. Ja! Van haar wil ik het leren! Datzelfde weekend heb ik me ingeschreven voor de 3-jarige opleiding tot mediumschap welke startte op 1 maart 2014. Pfff, nog zo lang wachten, ik wil het NU en niet in maart!! Geduld is een schone zaak.

In Februari heb ik alvast de eendaagse cursus gedaan bij José, waarbij je je gidsen ontmoet. Wow, wat een ervaring. Het gevoel dat je ontvangt van de gidsen die bij je zijn is onbeschrijflijk. Het voelt als een onvoorwaardelijke liefde en ik kreeg het gevoel alsof diegene mij door en door kent!

Afgelopen 1 maart ben ik aan de opleiding begonnen en ik vind het geweldig! In de eerste les leer je vooral op je gevoel af te gaan. Afgelopen weekend had ik de tweede les. Als eerste gingen we in tweetallen werken, waarbij we de naam van degene tegenover ons op moesten schrijven. Bij elke letter schreven we een woord op dat begon met die letter en dat woord was het eerste woord dat in ons op kwam. Je schrijft de raarste dingen op, waarvan je echt denkt, huh? Wat moet ik daar nou weer mee. Daarna ga je voelen wat er bij je op komt bij dat woord en leg je uit en vraag of je dat klopt. En wat blijkt? Ik had alles goed. Later in de les deden we deze zelfde oefening, maar dan van iemand die overleden was. Doordat de persoon tegenover je zit en deze persoon door en door kent, kun je zijn/haar energie voelen en komen de woorden vanzelf in je op. En wat denk je? Weer goed! Wow!! Deze les gingen we ook voor het eerst contact maken met een overledenen en kijken voor wie er een boodschap door kwam. Prachtig om te ervaren dat ik dit zelf kan, ook al heb ik nog heel veel oefening nodig en duurt de opleiding niet voor niks 3 jaar, weet ik, ik heb een goede beslissing genomen om deze opleiding te volgen. Dit werk kun je alleen maar doen als je vol op je gevoel en intuïtie vertrouwt, want als je gaat denken, sla je compleet de plank mis!

Voor mij is spiritualiteit dus vooral vertrouwen op je gevoel en intuïtie. Je onderbuik heeft het nooit mis! Verder denk ik vooral aan het contact leggen met overledene en de mooie toevalligheden die gebeuren in je leven. Alles gebeurt met een reden, ook al weet je op dat moment niet waarom iets gebeurd, later kijk je er op terug en vallen alle puzzelstukjes op hun plek. Ik mediteer elke dag ongeveer 20 tot 30 minuten om er voor te zorgen dat ik in balans blijf en mijn energie level hoog hou. Als ik dat niet doe ben ik binnen de kortste keren weer uit balans en weet ik niet meer wat ik wil, terwijl als ik het wel doe ik sterk in mijn schoenen sta, mijn positiviteit blijft en ik anderen kan inspireren! Meditation it is!