Tijd voor avontuur!
Eindelijk is het dan zover. Ik rij met mijn eigen auto naar de Cote d’Azur. Naar het mooie en rustige plaatsje Agay. Helemaal alleen. Een avontuur waar de tijd rijp voor is, oftewel: ‘Adventure Time’!
Mijn opa heeft 33 jaar geleden een mooi huis aan de kust laten bouwen, waar we elk jaar naar toe kunnen. Aangezien ik overspannen thuis zat, niet meer verder zou werken bij mijn huidige werkgeven en ik wel toe was aan zon, zee, strand en rust, besloot ik mijn ‘adventure’ schoenen aan te trekken en naar het huis met het mooie uitzicht te rijden.
1352 kilometer om precies te zijn. ‘Ga je helemaal alleen? Vindt je dat niet eng?’ waren de vragen die ik kreeg. Tuurlijk vond ik het eng, maar dat ging ik (heel stoer) natuurlijk niet zeggen. Een avontuur en rust. Dat is wat ik nodig had. Om uit te zoeken wat ik na de vakantie ging doen.
Helemaal alleen in dat, oh zo grote enge huis. Het huis waar mijn zus, nichtjes en ik al van kleins af aan komen. Een tijd geleden zaten we bij elkaar en hadden we het over het enge trapgat achter het toilet. ‘Voordat ik naar het toilet ga, keek ik vroeger altijd om het hoekje’. ‘Ga weg! Dat deed ik ook altijd!’. ‘Wij ook!’. Dat is ook toevallig! Zonder dat we het van elkaar wisten deden we alle vier hetzelfde.
In Nederland had ik bedacht dat ik 4 weken lang naar Frankrijk zou gaan. Voordat ik vertrok werden het 3 weken en uiteindelijk vond ik 2 weken daar toch wel genoeg. Begrijp me niet verkeerd, ik heb genoten! Overdag was alles heerlijk, maar de avonden! Voor de zekerheid had ik in NL maar een honkbalknuppel gekocht. Just in case… Dan kan ik mijzelf in ieder geval verdedigen. Als ik ergens een dagje naartoe ging en ik wist dat ik in het donker thuis zou komen, had ik mijn beste vriend (Mr. Honkbalknuppel) mee onderweg.
De eerste week heb ik leuke dingen gedaan met mijn neef en zijn gezin, daarna moest ik mezelf zien te vermaken. Hoe zagen mijn dagen er uit? Elke morgen verse baguette of een croissant. Ontbijten op het strand. Tot ongeveer 12.30 uur op het strand liggen. In de middag boodschapjes doen, een serietje/filmpje kijken, plaatsjes bezoeken, in de middag weer naar het strand en daar blijven tot de zon onder gaat!
GENIETEN! Tot de dag dat mijn neef vertrok en ik geen ontvangst meer had. HELP! Ik had binnen een minuut alle worst case scenarios bedacht, totdat ik mijn stoere ik de gedachten weer overnam ‘ach, het is nog maar 14.00 uur. Hij zal het zo wel weer doen’. Helaas….. Na meerdere malen mijn telefoon uit en aangezet deed hij het nog niet. Aangezien ik daar geen huistelefoon of internet had, ben ik maar even naar de dichtstbijzijnde McDonalds gereden om via de free wifi mijn thuisfront op de hoogte te brengen van het probleem. Je kan je voorstellen hoe ik naar bed ging. Mr. Honkbalknuppel was weer mijn grootste vriend!
De volgende dag ben ik naar het winkelcentrum CAP3000 gereden, omdat ik wist dat daar in mijn voormalige favoriete winkel (Disney Store) nu mijn nieuwe favoriete winkel gevestigd is (de Apple Store).
Eerst maar even op internet kijken op de website van BEN of ik kon zien of het aan hen lag. Ik dacht namelijk dan mijn telefoon kapot was. Op de website kon ik het niet vinden, dus ben ik maar bij Apple naar binnen gegaan en heb ik mijn probleem uitgelegd. Zij hebben mijn telefoon gereset. Mijn iPad had ik voor de zekerheid maar meegenomen, zodat ik even kon internetten. Op de website van de Telegraaf zag ik wat er aan de hand was en vroegen ze om een mailtje te sturen met je gegevens als je ook last had van de storing. Dat heb ik gedaan en de volgende dag stond ik in de krant!
Aangezien het niet bekend was wanneer het probleem verholpen kon worden, heb ik bij Orange maar even een prepaid sim-kaart gehaald, zodat ik tenminste kon bellen als er wat zou zijn. Eenmaal thuis deed mijn oude vertrouwde telefoon het gelukkig weer. Wat een avontuur!
Alleen naar het huis? Nee dat doe ik niet snel meer, maar een avontuur? Kom maar op! I will kick some ass…
