A Whole New World

Muziek is een belangrijk onderdeel van mijn leven. Vroeger kreeg je wel eens de vraag: ‘Zou je eerder zonder ogen of zonder oren kunnen leven?’. Voor mij is het antwoord duidelijk. Ik zou niet weten wat ik zou moeten zonder muziek.

Je kan helemaal vrolijk worden van een bepaald nummer of juist de tranen over je wangen voelen rollen door een liedje. Muziek is emotie!

Al vanaf kleins af aan ben ik aan het meezingen met de radio. In de loop der jaren hoorde ik van diverse mensen, daar moet je wat mee doen! Schijterd als ik ben, ben ik nooit op zangles gegaan. Wel eens een liedje gezongen voor een groepjes mensen. Onvoorbereid, waardoor ik op de verkeerde toonhoogte zat en daar werd mijn ‘faal’ gevoel aangehaald.

De droom is er altijd geweest, maar nooit de durf er wat mee te doen. Tot enkele weken geleden. Mijn buurjongen zit in de business en heeft bij mij op zolder een studio. Voor ik het wist had ik een tekst geschreven op een bestaand liedje en stond ik mijn angst te overwinnen in de studio.

Ik heb een tekst geschreven op het liedje ‘Still I Love You’ van Candy Dulfer. De melodie van het liedje raakte me toen ik het voor de eerste keer hoorde en het leek mij super om hier een mooie tekst op te schrijven. Helaas klonk het in de studio niet zoals het zou moeten.

Aangezien ik dit nummer op wil nemen laat ik het er niet bij zitten. Hoe kan ik dit liedje zo krijgen dat het bij mijn stem past? Wellicht kan ik mezelf begeleiden op de piano? Ik kan alleen geen noten lezen. Hmmm…… Na een beetje pingelen komt daar ineens een melodie naar voren. Er gaat een wereld voor me open! Eerst een tekst geschreven en mezelf nu begeleiden op de piano? Het moet niet gekker worden!

Nu nog op zangles en dan kunnen we opnemen! Zijn jullie ook zo benieuwd naar het resultaat?